Znaczenie pieniadza
Chociaż keynesiści przedstawili swoją teorię analizy zagregowanej działalności gospodarczej w 1936 r., ich poglądy osiągnęły szczyt popularności wśród ekonomistów w latach pięćdziesiątych i w początkach lat sześćdziesiątych, kiedy założenia monetarystyczne przyjęła większość ekonomistów. Jakkolwiek współcześnie keynesiści uznają, że pieniądz wywiera znaczny wpływ na aktywność gospodarczą, wcześni keynesiści w latach pięćdziesiątych i początku lat sześćdziesiątych zwykle utrzymywali, że polityka pieniężna nie odgrywa żadnej roli w zmianach produktu zagregowanego, a zatem w cyklu gospodarczym. W czasie wielkiego kryzysu stopy procentowe skarbowych papierów wartościowych Stanów Zjednoczonych spadły do krańcowo niskich wartości; na przykład stopa procentowa trzymiesięcznych weksli skarbowych spadła poniżej 1%. Wcześni keynesiści uważali, że polityka pieniężna wpływa na popyt zagregowany wyłącznie za pośrednictwem oddziaływania na nominalne stopy procentowe, które z kolei wpływają na wydatki inwestycyjne; byli przekonam, że polityka pieniężna w czasie wielkiego kryzysu nie mogła oddziaływać restrykcyj-nie, ponieważ niskie stopy procentowe sugerowały, że promuje ona wydatki inwestycyjne, jest zatem łagodna. Z tego, że polityka pieniężna nie mogła wyjaśnić, dlaczego doszło do najgłębszego kryzysu gospodarczego w historii Stanów Zjednoczonych, wnioskowali, że zmiany podaży pieniądza nie mają żadnego wpływu na produkt zagregowany – innymi słowy, pieniądze się nie liczą.
